การวัดระยะเวลาตั้งครรภ์ของเราไม่ได้รวมแหล่งที่มาเหล่านี้

ความเป็นไปได้ที่ความยาวของการตั้งครรภ์สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามธรรมชาตินั้นได้รับการวิจัยเพียงเล็กน้อย เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกความแตกต่างระหว่างข้อผิดพลาดในการคำนวณและความแปรปรวนตามธรรมชาติ โดยไม่สามารถวัดอายุครรภ์ของทารกในครรภ์ที่กำลังพัฒนาได้อย่างถูกต้อง การศึกษาก่อนหน้านี้ดำเนินการเมื่อนานมาแล้วในช่วงปี 1970 และ 1980 ได้ใช้อุณหภูมิร่างกายของผู้หญิงที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยตอนตื่นนอนเป็นวิธีการตรวจจับเมื่อมีการตกไข่ นี่เป็นการวัดที่ไม่แน่นอนและไม่สามารถใช้เพื่อตรวจจับเมื่อตัวอ่อนฝังตัวในครรภ์ ในการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยใช้ข้อมูลจากตัวอย่างปัสสาวะประจำวันที่รวบรวมโดย ผู้หญิง ที่มีส่วนร่วมในการศึกษาก่อนหน้านี้ การศึกษาการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรในนอร์ธแคโรไลนา ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างปี 1982-1985 และตามด้วยการตั้งครรภ์เดี่ยว 130 ครั้งตั้งแต่ตั้งครรภ์โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจนกระทั่งคลอด ผู้หญิงเลิกคุมกำเนิดเพื่อที่จะตั้งครรภ์ พวกเขามีสุขภาพดีโดยไม่มีปัญหาเรื่องการเจริญพันธุ์และยังมีโอกาสน้อยที่จะสูบบุหรี่หรือเป็นโรคอ้วน ผู้หญิงเหล่านี้กรอกบันทึกประจำวันและเก็บตัวอย่างปัสสาวะในเช้าวันแรกทุกวันเป็นเวลาหกเดือนหรือจนกว่าจะสิ้นสุดสัปดาห์ที่แปดหากตั้งครรภ์ ตัวอย่างปัสสาวะได้รับการวิเคราะห์สำหรับฮอร์โมนสามชนิดที่เกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์ วันตกไข่ระบุได้จากการลดลงของอัตราส่วนระหว่างฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรน การฝังตัวของตัวอ่อนถูกระบุว่าเป็นวันแรกของระดับเอชซีจีที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง "เนื่องจากตัวอ่อนหลั่งเอชซีจี และโดยทั่วไปแล้วมารดามีเอชซีจีเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในปัสสาวะเมื่อไม่ได้ตั้งครรภ์ เราจึงใช้เอชซีจีที่เพิ่มขึ้นเร็วที่สุดเพื่อบ่งชี้ถึงการฝังตัว