สามารถดูดซับน้ำได้มากกว่าหกเท่าของปริมาณน้ำในมหาสมุทร

การศึกษาระดับนานาชาติที่นักธรณีวิทยาแฟรงก์เฟิร์ตมีส่วนร่วมได้ให้คำตอบแล้ว ทีมวิจัยวิเคราะห์เพชรจากบอตสวานา แอฟริกา มันก่อตัวขึ้นที่ความลึก 660 กิโลเมตรตรงรอยต่อระหว่างเขตเปลี่ยนผ่านและชั้นแมนเทิลด้านล่าง ซึ่งริงวูดไลท์เป็นแร่ที่พบได้ทั่วไป เพชรจากภูมิภาคนี้หายากมาก แม้แต่ในบรรดาเพชรหายากที่มีแหล่งกำเนิดลึกมาก ซึ่งคิดเป็นเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของเพชรทั้งหมด การวิเคราะห์พบว่าหินประกอบด้วยริงวูดไรท์จำนวนมาก ซึ่งแสดงปริมาณน้ำสูง นอกจากนี้ กลุ่มวิจัยยังสามารถระบุองค์ประกอบทางเคมีของหินได้ มันเกือบจะเหมือนกันทุกประการกับเศษหินแมนเทิลแทบทุกชิ้นที่พบในหินบะซอลต์ทุกที่ในโลก สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเพชรนั้นมาจากชิ้นส่วนปกติของชั้นเนื้อโลกอย่างแน่นอน "ในการศึกษานี้ เราได้แสดงให้เห็นว่าเขตเปลี่ยนผ่านไม่ใช่ฟองน้ำแห้ง แต่กักเก็บน้ำไว้ในปริมาณมาก" เบรนเกอร์กล่าว และเสริมว่า "สิ่งนี้ยังทำให้เราเข้าใกล้แนวคิดของจูลส์ เวิร์นเรื่องมหาสมุทรภายในโลกอีกก้าวหนึ่ง" ความแตกต่างคือไม่มีมหาสมุทรอยู่ข้างล่าง แต่เป็นหินที่มี น้ำ ซึ่งตามที่ Brenker กล่าว จะไม่รู้สึกว่าเปียกหรือมีน้ำหยด Hydrous ringwoodite ถูกตรวจพบครั้งแรกในเพชรจากโซนเปลี่ยนผ่านในปี 2014 Brenker มีส่วนร่วมในการศึกษานั้นด้วย อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถระบุองค์ประกอบทางเคมีที่แม่นยำของหินได้เนื่องจากหินมีขนาดเล็กเกินไป ดังนั้นจึงยังไม่ชัดเจนว่าการศึกษาครั้งแรกเป็นตัวแทนของเนื้อโลกโดยทั่วไปอย่างไร เนื่องจากปริมาณน้ำของเพชรนั้นอาจเป็นผลมาจากสภาพแวดล้อมทางเคมีที่แปลกใหม่ ในทางตรงกันข้าม รอยตำหนิในเพชรขนาด 1.5 เซนติเมตรจากบอตสวานา ซึ่งทีมวิจัยได้ตรวจสอบในการศึกษาครั้งนี้ มีขนาดใหญ่พอที่จะระบุองค์ประกอบทางเคมีได้อย่างแม่นยำ และนี่ถือเป็นการยืนยันขั้นสุดท้ายของผลลัพธ์เบื้องต้นจากปี 2014