แต่เมื่อเกร็กมาถึงห้องเรียน เพื่อนของเขาไม่อยู่ที่นั่น

เมื่อมารู้ภายหลังว่าเพื่อนของเขาข้อเท้าบิดขณะยิงปืนในช่วงพักกลางวัน เมื่อครูสอนประวัติศาสตร์เห็นข้อเท้าที่บวม เธอขอตัวเขาจากการทดสอบและส่งเขาไปที่ห้องพยาบาล เกร็กใช้เวลาหลายชั่วโมงต่อสู้กับน้ำตาเพียงลำพังและขาดความช่วยเหลือในขณะที่พยายามโฟกัสกับการสอบ เมื่อรู้ว่าเขาทำผลงานได้ไม่ดี Greg จึงไปหาครูสอนประวัติศาสตร์หลังเลิกเรียนเพื่ออธิบายว่าทำไมเขาจึงมีปัญหาในการมีสมาธิ ความเจ็บปวด  แต่แทนที่จะตอบสนองด้วยความเข้าอกเข้าใจหรือเห็นอกเห็นใจ ครูของ Greg กลับตำหนิเขาว่า “แก้ตัว”นี่คือข้อความที่เราส่งถึงเด็กมัธยมเกี่ยวกับความเจ็บปวดทางอารมณ์และทางร่างกาย หากข้อเท้าของคุณบวมแม้เพียงเล็กน้อย คุณจะสังเกตเห็นความไม่สบายทางร่างกายและคุณจะได้รับทั้งความเห็นอกเห็นใจและการพิจารณา แต่ถ้าหัวใจของคุณถูกฉีกออกจากอกและความเจ็บปวดทางอารมณ์ที่คุณรู้สึกรุนแรงจนคุณไม่มีสมาธิ คุณก็จะไม่ได้รับเช่นกัน หากนี่คือวิธีที่เราให้ความรู้แก่เยาวชนของเรา น่าแปลกใจไหมที่คนเข้าใจความเสียใจได้ไม่ดีนัก และมักถูกเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดทางอารมณ์ และถ้าในโรงเรียนหรือการฝึกอบรมของเธอไม่มีเครื่องมือใด ๆ ให้เธอจัดการกับนักเรียนที่หัวใจแตกสลาย เราควรแปลกใจไหมที่ครูของ Greg ตอบสนองเหมือนที่เธอทำ