ครอบครัวของเราคุ้นเคยกับเรามากจนบางครั้งเราอาจมองข้ามความคิด

ที่ว่าครอบครัวพัฒนาไปตามกาลเวลา ครอบครัวนิวเคลียร์ซึ่งเป็นหน่วยหลักของผู้ปกครองและเด็ก ๆ ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ พ่อแม่พบกัน ขึ้นศาลหรือเดทกัน และตัดสินใจมีลูก ถึงกระนั้นครอบครัวก็ยังไม่เลิกเปลี่ยนแปลง เด็กๆ เติบโตขึ้นและจากบ้านไป ขอบเขต  และบทบาทก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง ในทางจิตวิทยา ครอบครัวเริ่มต้นจากความใกล้ชิด ความต้องการความใกล้ชิดหรือความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้อื่นนั้นเป็นสากล เราแสวงหาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดและมีความหมายตลอดช่วงชีวิตของเรา ความสัมพันธ์ใกล้ชิดในวัยผู้ใหญ่ของเราดูเหมือนจริง ๆ แล้วมีต้นกำเนิดมาจากวัยเด็กและความสัมพันธ์ของเรากับผู้ดูแลหลัก (ในอดีตคือแม่ของเรา) ซึ่งเป็นกระบวนการของการพัฒนาที่อธิบายโดยทฤษฎีความผูกพัน ตามทฤษฎีความผูกพัน รูปแบบการดูแลที่แตกต่างกันส่งผลให้เกิด "ความผูกพัน" ที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น แม่ที่ตอบสนอง - แม่ที่ปลอบทารกที่ร้องไห้ - สร้างทารกที่มีความผูกพันที่ปลอดภัย ( Ainsworth, 1973 ; Bowlby, 1969). ประมาณ 60% ของเด็กทั้งหมดติดแน่น ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ บุคคลที่มีความปลอดภัยจะพึ่งพารูปแบบการทำงาน ของตน ซึ่ง เป็นแนวคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ดำเนินไป ซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ยังเป็นทารก อันเป็นผลมาจากการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ดูแลหลัก (แม่) เพื่อส่งเสริมความสัมพันธ์ใกล้ชิดในวัยผู้ใหญ่ให้มีความสุขและมีสุขภาพดี ผู้ใหญ่ที่ผูกพันแน่นแฟ้นรู้สึกสบายใจที่จะพึ่งพาและพึ่งพาผู้อื่น 

โพสต์โดย : pp เมื่อ 14 ม.ค. 2566 13:50:13 น. อ่าน 96 ตอบ 0