ไม่มีการรักษาเฉพาะสำหรับโรคไวรัสตับอักเสบบีเฉียบพลัน

ดังนั้น การดูแลจึงมุ่งเน้นไปที่การรักษาความสะดวกสบายและสมดุลทางโภชนาการที่เพียงพอ รวมทั้งการทดแทนของเหลวที่สูญเสียไปจากการอาเจียนและท้องร่วง ที่สำคัญที่สุดคือการหลีกเลี่ยงการใช้ยาที่ไม่จำเป็น ควรหลีกเลี่ยงอะเซตามิโนเฟน พาราเซตามอล และยาป้องกันการอาเจียนการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังสามารถรักษาได้ด้วยยา รวมทั้งยาต้านไวรัสชนิดรับประทาน การรักษาสามารถชะลอการลุกลามของโรคตับแข็ง ลดอุบัติการณ์ของมะเร็งตับ และเพิ่มอัตราการรอดชีวิตในระยะยาว ในปี 2564 องค์การอนามัยโลกประเมินว่า 12% ถึง 25% ของผู้ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังจะต้องได้รับการรักษา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการตั้งค่าและเกณฑ์คุณสมบัติWHO แนะนำให้ใช้ยารับประทาน (tenofovir หรือ entecavir) เป็นยาที่มีฤทธิ์แรงที่สุดในการยับยั้งไวรัสตับอักเสบบี คนส่วนใหญ่ที่เริ่มรักษา ไวรัสตับอักเสบบี ต้องทำต่อไปตลอดชีวิตในพื้นที่ที่มีรายได้น้อย คนส่วนใหญ่ที่เป็นมะเร็งตับจะเสียชีวิตภายในไม่กี่เดือนหลังจากได้รับการวินิจฉัย ในประเทศที่มีรายได้สูง ผู้ป่วยจะมาถึงโรงพยาบาลเร็วขึ้นในช่วงที่เกิดโรค และสามารถเข้าถึงการผ่าตัดและเคมีบำบัด ซึ่งสามารถยืดอายุได้หลายเดือนถึงสองสามปี การปลูกถ่ายตับบางครั้งใช้กับผู้ที่เป็นโรคตับแข็งหรือมะเร็งตับในประเทศที่มีรายได้สูง ซึ่งประสบความสำเร็จแตกต่างกันไป