น้ำ สุขอนามัย และสุขอนามัยสากล

สุขอนามัยและสุขอนามัยมีความสำคัญต่อสุขภาพ การอยู่รอด และการพัฒนา หลายประเทศเผชิญกับความท้าทายในการจัดหาสุขอนามัยที่เพียงพอสำหรับประชากรทั้งหมด ทำให้ผู้คนมีความเสี่ยงต่อโรคที่เกี่ยวข้องกับน้ำ สุขอนามัย และสุขอนามัย ทั่วโลก มีคนประมาณ 1.7 พันล้านคนขาดสุขอนามัยขั้นพื้นฐาน (ประมาณ 21% ของประชากรโลก) 1 , 2 สุขอนามัย พื้นฐานหมายถึงการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการกำจัดของเสียจากมนุษย์ (อุจจาระและปัสสาวะ) อย่างปลอดภัย รวมทั้งมีความสามารถในการรักษาสภาพสุขอนามัยผ่านบริการต่างๆ เช่น การเก็บขยะ การจัดการของเสียอุตสาหกรรม/ของเสียอันตราย และการบำบัดน้ำเสีย และ การกำจัด ผู้คนราว 2.3 พันล้านคน (ประมาณ 29%) ไม่สามารถเข้าถึงสุขอนามัยขั้นพื้นฐาน ซึ่งรวมถึงการเข้าถึงจุดล้างมือด้วยสบู่และน้ำที่บ้าน โลกไม่บรรลุเป้าหมายด้านสุขอนามัยของเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ (MDG) ของสหประชาชาติที่จะลดสัดส่วนของผู้ที่ไม่สามารถเข้าถึงสุขอนามัยพื้นฐานได้อย่างยั่งยืนภายในปี 2558 ในตอนนี้ เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของสหประชาชาติ (SDG) คือให้ทุกคนมี “ สุขอนามัยและสุขอนามัยขั้นพื้นฐานที่เพียงพอและเท่าเทียมสำหรับทุกคนภายในปี 2573โซลูชันการสุขาภิบาลที่เป็นไปได้ระหว่างการตอบสนองฉุกเฉิน พิมพ์ ในหน้านี้ โซลูชันด้านสุขอนามัย (เฉพาะกาล) คำแนะนำสำหรับการสุขาภิบาลในพื้นที่ตั้งถิ่นฐานชั่วคราวและพื้นที่เสี่ยงต่ออหิวาตกโรค หน้าที่เกี่ยวข้อง ข้อมูลมากกว่านี้ การขาดการเข้าถึงสุขอนามัยและสุขอนามัยที่เพียงพอและเหมาะสมอาจเป็นความท้าทายด้านสาธารณสุขเรื้อรังที่ก่อให้เกิดการแพร่กระจายของโรคในประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลาง สถานการณ์นี้อาจเลวร้ายลงในระหว่างเกิดภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมและเหตุฉุกเฉินด้านสิ่งแวดล้อมและสาธารณสุข ในการตอบสนองต่อภัยพิบัติและเหตุฉุกเฉิน การป้องกันการถ่ายอุจจาระในที่โล่งและการกักเก็บของเสียเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในการลดการแพร่กระจายของโรค ในขณะที่ชุมชนวางแผนสำหรับการจัดการขยะในระยะยาว การแก้ปัญหาด้านสุขอนามัยโดยทันทีมักมีความจำเป็นเพื่อลดการแพร่กระจายของโรคในกรณีฉุกเฉิน และควรรวมสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยไว้ด้วย วิธีการแก้ปัญหาเหล่านี้ควรรวมถึงสถานที่ล้างมือด้วยสบู่และน้ำ ระเบียบการปฏิบัติงานและการบำรุงรักษา การฝึกอบรมผู้ปฏิบัติงาน และการศึกษาชุมชน ตัวเลือกด้านสุขอนามัยจะกล่าวถึงด้านล่างการจัดการของเสียอุจจาระ พิมพ์ ระบบท่อน้ำทิ้งและน้ำเสีย การจัดการน้ำเสียชุมชนและระบบท่อน้ำทิ้งที่เพียงพอมีบทบาทสำคัญในการสุขาภิบาลและการป้องกันโรค น้ำเสียที่มีอุจจาระเป็นของเสีย (หรือเซ่อ) สามารถปนเปื้อนสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นและแหล่งน้ำดื่ม ซึ่งจะเป็นการเพิ่มความเสี่ยงของการแพร่กระจายของโรค ในการพัฒนาสุขภาพ การพัฒนาระบบการจัดการน้ำเสียและสิ่งปฏิกูลของชุมชนมีความสำคัญอย่างยิ่ง ท่อระบายน้ำ การทดสอบน้ำเสียได้ถูกนำมาใช้เป็นวิธีการตรวจหาโรคในระยะเริ่มต้น เช่น โรคโปลิโอและโควิด-19 ได้สำเร็จ การจัดการตะกอนอุจจาระ ในหลายประเทศ ระบบท่อน้ำทิ้งไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายท่อ และไม่มีการจัดการน้ำเสียที่เหมาะสมเนื่องจากขาดทรัพยากร โครงสร้างพื้นฐานไม่ดี เทคโนโลยีที่มีอยู่ และพื้นที่ หากไม่มีการจัดการที่เหมาะสม สิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยภายในสถานที่ (เช่น ส้วมหลุม) อาจเต็มได้ และของเสียจากอุจจาระ (เรียกว่า กากตะกอนอุจจาระ ) จะต้องถูกเทออกโดยวิธีการด้วยตนเองหรือด้วยเครื่องยนต์และเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่บำบัด1 ระบบเหล่านี้นำเสนอความท้าทายใหม่ในการปกป้องความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานการบำบัดของเสีย และทำให้มั่นใจว่าค่าใช้จ่ายในการบำบัดน้ำเสียเป็นไปได้สำหรับครัวเรือน พนักงานที่ทิ้งอุจจาระต้องแน่ใจว่าใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) อย่างเหมาะสมเพื่อปกป้องสุขภาพของตนเอง กากตะกอนอุจจาระต้องการโรงบำบัดเฉพาะที่ออกแบบมาเพื่อจัดการกับปริมาณของแข็งทั้งหมดที่สูงขึ้น (เทียบกับน้ำเสียในโรงบำบัดน้ำเสีย) ค่าใช้จ่ายในการกำจัดและบำบัดกากตะกอนอุจจาระอาจต้องการโมเดลชุมชนใหม่เพื่อให้แน่ใจว่าค่าใช้จ่ายเหล่านั้นสามารถแบ่งปันและจัดการได้

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 14 ก.พ. 2566 17:40:58 น. อ่าน 113 ตอบ 0