นักวิจัยที่นำโดย Dr. Stuart Peirson

นักวิจัยที่นำโดย Dr. Stuart Peirson จาก Oxford's Sleep and Circadian Neuroscience Institute มีเป้าหมายเพื่อทำความเข้าใจว่าทำไมการให้หนูสัมผัสกับแสงจ้าทำให้เกิดการตอบสนอง 2 อย่างที่ไม่เข้ากันทางร่างกายดร. เพียร์สันอธิบายว่า: 'เมื่อเราให้หนูสัมผัสแสงสว่างในตอนกลางคืน มันจะทำให้พวกมันผล็อยหลับไป ในขณะเดียวกัน มันยังเพิ่มระดับของคอร์ติโคสเตอโรน ซึ่งเป็นฮอร์โมนความเครียดที่ผลิตโดยต่อมหมวกไตที่ทำให้เกิดการตื่นตัว - ความตื่นตัว เราต้องการเข้าใจว่าผลกระทบทั้งสองนี้เกี่ยวข้องกันอย่างไรและเชื่อมโยงกับเม็ดสีที่ไวต่อแสงสีน้ำเงินที่เรียกว่าเมลาโนซินได้อย่างไร ซึ่งรู้กันว่ามีบทบาทสำคัญในการตั้งนาฬิกาชีวิตของเรา' ทีมงานได้ให้หนูสัมผัสกับแสงสีต่างๆ 3 สี ได้แก่ ม่วง น้ำเงิน และเขียว จากข้อมูลที่มีอยู่เกี่ยวกับบทบาทของเมลาโนซินในการ นอนหลับ พวกเขาคาดว่าแสงสีน้ำเงินจะทำให้หลับได้เร็วที่สุด เนื่องจากความยาวคลื่นของแสงสีน้ำเงิน (470 นาโนเมตร -- นาโนเมตร) ใกล้เคียงกับความไวสูงสุดของเม็ดสีมากที่สุด (ประมาณ 480 นาโนเมตร)