ไวยากรณ์

ชาวโรมันรับเอาระบบไวยากรณ์ของชาวกรีกมาใช้กับภาษาละติน ยกเว้น Varro แห่งศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสต์ศักราช ซึ่งเชื่อว่านักไวยากรณ์ควรค้นพบโครงสร้าง ไม่ใช่กำหนดพวกเขา นักไวยากรณ์ภาษาละตินส่วนใหญ่ไม่ได้พยายามเปลี่ยนแปลงระบบภาษากรีก และยังพยายามปกป้องภาษาของตนจากการเสื่อมสลาย ในขณะที่ต้นแบบสำหรับชาวกรีกและอเล็กซานเดรียเป็นภาษาของโฮเมอร์ ผลงานของซิเซโรและเวอร์จิลได้กำหนดมาตรฐานละติน ผลงานของ Donatus (ศตวรรษที่ 4) และ Priscian (ศตวรรษที่ 6) ซึ่งเป็นนัก ไวยากรณ์ ภาษาละตินที่สำคัญที่สุด ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการสอนไวยากรณ์ภาษาละตินในช่วงยุคกลางของยุโรป ในยุโรปยุคกลาง การศึกษาดำเนินการเป็นภาษาละติน และไวยากรณ์ภาษาละตินได้กลายเป็นรากฐานของหลักสูตรศิลปศาสตร์ ไวยากรณ์จำนวนมากถูกสร้างขึ้นสำหรับนักเรียนในช่วงเวลานี้ Aelfric เจ้าอาวาสของ Eynsham (ศตวรรษที่ 11) ผู้เขียนไวยากรณ์ภาษาละตินตัวแรกในแองโกล-แซกซอน เสนอว่างานนี้ทำหน้าที่เป็นบทนำเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเช่นกัน ดังนั้นจึงเริ่มประเพณีการวิเคราะห์ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษตามแบบจำลองภาษาละติน

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 29 มี.ค. 2566 12:34:09 น. อ่าน 113 ตอบ 0