จักรเย็บผ้า

ในปี 1790 Thomas Saint นักประดิษฐ์ชาวอังกฤษได้คิดค้นการออกแบบจักรเย็บผ้าเครื่องแรก เครื่องจักรของเขามีไว้เพื่อใช้กับวัสดุหนังและผ้าใบ เป็นไปได้ว่า Saint มีรูปแบบการทำงาน แต่ไม่มีหลักฐานใด ๆ เขาเป็นช่างทำตู้ที่มีความชำนาญ และอุปกรณ์ของเขามีคุณสมบัติที่ใช้งานได้จริงมากมาย: แขนที่ยื่นออกมา กลไกการป้อน (เพียงพอสำหรับความยาวสั้นๆ ของหนัง) แถบเข็มแนวตั้ง และห่วงคล้อง Saint สร้างเครื่องจักรเพื่อลดปริมาณการเย็บด้วยมือบนเสื้อผ้าโดยรวม ทำให้การเย็บมีความน่าเชื่อถือและใช้งานได้ดียิ่งขึ้น จักรเย็บผ้า ของเขาใช้ วิธี การเย็บแบบลูกโซ่ซึ่งใช้ด้ายเส้นเดียวในการเย็บผ้าแบบง่ายๆ สว่านสำหรับเย็บจะเจาะวัสดุและแกนแบบแยกส่วนจะนำด้ายผ่านรูที่จะเกี่ยวไว้ข้างใต้และย้ายไปยังตำแหน่งเย็บถัดไป ซึ่งจะมีการวนซ้ำโดยล็อคตะเข็บ เครื่องจักรของ Saint ได้รับการออกแบบมาเพื่อช่วยในการผลิตเครื่องหนังต่างๆ รวมถึงอานม้าและบังเหียนแต่ก็สามารถใช้ผ้าใบได้เช่นกัน และใช้สำหรับเย็บใบเรือ. แม้ว่าเครื่องจักรของเขาจะก้าวหน้าไปมากในยุคนั้น แต่แนวคิดนี้จะต้องมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในอีกหลายทศวรรษข้างหน้า ก่อนที่มันจะกลายเป็นข้อเสนอที่ใช้งานได้จริง ในปี พ.ศ. 2417 วิล เลียม นิวตัน วิลสัน ผู้ผลิตจักรเย็บผ้า ได้พบภาพวาดของ Saint ในสำนักงานสิทธิบัตรแห่งสหราชอาณาจักรได้ทำการปรับแต่ง looper และสร้างเครื่องจักรที่ใช้งานได้ ปัจจุบันพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ในลอนดอน เป็นเจ้าของ