น้ำมันจากพืชพื้นเมืองอเมริกัน

ในสหรัฐอเมริกา น้ำมันสนและสะระแหน่ถูกผลิตขึ้นก่อนปี 1800; ภายในเวลาหลายสิบปีถัดมา น้ำมันจากพืชพื้นเมืองอเมริกันสี่ชนิดกลายเป็นสิ่งสำคัญในเชิงพาณิชย์—ได้แก่ สลิปเปอร์วูด บอระเพ็ด ระกำเทศ และสวีทเบิร์ช ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1800 มีการเตรียมน้ำมันหอมระเหยจำนวนมาก แต่มีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่มีความสำคัญทางการค้าขั้นตอนแรกในการแยกน้ำมันหอมระเหยคือการบดหรือบดวัสดุจากพืชเพื่อลดขนาดอนุภาคและทำให้ผนังเซลล์ของต่อมที่มีน้ำมันแตกออก การกลั่นด้วยไอน้ำเป็นวิธีการผลิตที่สำคัญและแพร่หลายที่สุด และการสกัดด้วยไขมันเย็น (enfleurage) หรือไขมันร้อน (maceration) มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เป็นส่วนใหญ่มีการฝึกฝนวิธีการกลั่นด้วยไอน้ำที่แตกต่างกันสามวิธี ในวิธีที่เก่าแก่และง่ายที่สุด พืชกระท่อม เรือที่บรรจุน้ำและวัสดุจากพืชที่สับหรือบดจะถูกทำให้ร้อนด้วยเปลวไฟโดยตรง และไอน้ำและน้ำมันระเหยจะถูกนำกลับมาใช้ใหม่โดยคอนเดนเซอร์ที่ระบายความร้อนด้วยน้ำ วิธีการดั้งเดิมนี้กำลังถูกแทนที่ด้วยกระบวนการที่วัสดุจากพืชถูกแขวนไว้บนตะแกรงเหนือระดับน้ำ และนำไอน้ำจากภาชนะที่สองมาไว้ใต้ตะแกรง สารระเหยถูกควบแน่นและน้ำมันถูกแยกออก ในกระบวนการที่สาม เรือที่บรรจุวัสดุจากพืชบนตะแกรงจะได้รับความร้อนเพื่อป้องกันการควบแน่นของไอน้ำ เพื่อให้บรรลุการกลั่นแบบแห้ง

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 23 พ.ค. 2566 17:28:25 น. อ่าน 84 ตอบ 0