สหรัฐอเมริกาส่งเคลเมนไทน์

ไปยังดวงจันทร์ในปี พ.ศ. 2537 เพื่อใช้เรดาร์ค้นหาน้ำแข็งในน้ำโดยการวิเคราะห์คลื่นวิทยุที่สะท้อนออกมาที่พื้นผิว และเป็นการพิสูจน์ผลึกน้ำแข็งของน้ำใต้พื้นผิวดวงจันทร์เป็น ครั้งแรกในโลกตะวันตก ภารกิจ Lunar Prospector ในปี 1998 ก็ค้นหาน้ำเช่นกัน คราวนี้โดยเปรียบเทียบปริมาณนิวตรอนที่ปล่อยออกมาจากพื้นผิวกับปริมาณที่ควรมีอยู่หากไม่มีน้ำให้ดูดซับ ยิ่งไปกว่านั้น ในปี 2009 ภารกิจของอินเดีย Chandrayaan-I พบหลักฐานของน้ำบนดวงจันทร์โดยใช้ภาพถ่ายอินฟราเรด นาซ่ายังทำการทดลองในปี 2552 น้ำบนดวงจันทร์ ซึ่งจรวดเซนทอร์ที่ว่างเปล่าได้ชนเข้ากับปล่องภูเขาไฟ ที่มีเงาอย่างถาวร (สถานที่ที่น่าจะพบน้ำแข็ง มากที่สุด ) ยานเซนทอร์พุ่งชนดวงจันทร์ด้วยความเร็ว 2.5 กม./วินาที และก่อตัวเป็นหลุมอุกกาบาตลึก 4 เมตร กว้าง 25 เมตร ขนนกของวัสดุที่พุ่งออกมาได้รับการวิเคราะห์และพบว่ามีน้ำอยู่ประมาณ 5.6 เปอร์เซ็นต์ ภารกิจ Luna 24 ของโซเวียตในปี 1976 เจาะลงไป 2 เมตรและสกัดดินบนดวงจันทร์ ออกมา 170 กรัม ซึ่งนำกลับมายังโลกเพื่อทำการวิเคราะห์ โดยใช้มาตรการป้องกันทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงการปนเปื้อน นักวิทยาศาสตร์พบว่าน้ำประกอบด้วยมวลร้อยละ 0.1 ของมวลดิน และตีพิมพ์ผลงานของพวกเขาในวารสารGeokhimiiaในปี 1978 วารสารนี้ไม่มีผู้อ่านจำนวนมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์ชาวตะวันตก แม้ว่าจะมีเป็นภาษาอังกฤษก็ตาม และ Crotts กล่าวว่า งานนี้ไม่เคยถูกอ้างถึงโดยนักวิทยาศาสตร์คนใดในตะวันตก

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 14 มิ.ย. 2566 15:44:47 น. อ่าน 80 ตอบ 0