ไททันมีชั้นบรรยากาศคล้ายหมอกควันหนา

ทึบซึ่งทอดยาวไปถึง 370 ไมล์ (600 กิโลเมตร) ในอวกาศ และมีไนโตรเจน 95% พร้อมด้วยโมเลกุลอินทรีย์โปรยปราย ลมบนดวงจันทร์โอบล้อมดวงจันทร์ในเวลาเพียงหนึ่งวัน พัดพากระแสลมอุ่นจากระดับความสูงที่ต่ำกว่าไปยังขั้วดวงจันทร์ซ้ำๆ ราวกับพัดสิ่งที่ NASA เรียกว่าสายพานลำเลียงความเร็วสูง ในปี 1989 นักดาราศาสตร์พบว่าลมของไททันเคลื่อนที่ช้าที่สุดใกล้เส้นศูนย์สูตรและเร็วที่สุดที่ละติจูดกลางทั้งในซีกโลกเหนือและซีกโลกใต้ สิ่งนี้ได้รับการเปิดเผยเนื่องจากการจัดตำแหน่งของดาวหลัง ไททัน ที่ทำให้นักดาราศาสตร์สามารถศึกษาได้ว่าแสงสลัวของดาวกรองผ่านชั้นบรรยากาศของดวงจันทร์ได้อย่างไร ซึ่งช่วยให้พวกเขาตีความความเร็วลมได้  ในปี 2559 มีอีกทีมหนึ่งใช้กล้องโทรทรรศน์ภาคพื้นดินเพื่อศึกษาว่าแสงที่ลำแสงจากโมเลกุลในชั้นบรรยากาศ เปลี่ยนแปลงไปตามความเร็ว และทิศทางลมที่เปลี่ยนไป อย่างไร การค้นพบจากวิธีนี้เผยให้เห็นสิ่งที่ตรงกันข้าม  ลมจะเร็วที่สุดใกล้กับเส้นศูนย์สูตรของไททัน และช้าที่สุดที่ละติจูดที่ต่ำกว่า

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 5 ก.ค. 2566 15:34:27 น. อ่าน 77 ตอบ 0