ประวัติโดยย่อของการสำรวจอวกาศ

มนุษย์มักจะมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืนและฝันถึงอวกาศ ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 จรวดได้รับการพัฒนาให้มีพลังมากพอที่จะเอาชนะแรงโน้มถ่วงเพื่อไปให้ถึงความเร็วของวงโคจร ปูทางให้การสำรวจอวกาศกลายเป็นความจริง ในช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1940 นาซีเยอรมนีมองเห็นความเป็นไปได้ในการใช้จรวดระยะไกลเป็นอาวุธ ช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่ 2 ลอนดอนถูกโจมตีด้วยขีปนาวุธ V-2 พิสัย 200 ไมล์ ซึ่งยิงโค้งสูง 60 ไมล์เหนือช่องแคบอังกฤษด้วยความเร็วมากกว่า 3,500 ไมล์ต่อชั่วโมง หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้สร้างโครงการขีปนาวุธของตนเอง เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2500 โซเวียตส่งดาวเทียมประดิษฐ์ดวงแรก Sputnik 1 ขึ้นสู่ อวกาศ สี่ปีต่อมาในวันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2504 ร.ท. ยูริ กาการินชาวรัสเซียกลายเป็นมนุษย์คนแรกที่โคจรรอบโลกในยานวอสตอค 1 เที่ยวบินของเขาใช้เวลา 108 นาที และกาการินขึ้นไปถึงระดับความสูง 327 กิโลเมตร (ประมาณ 202 ไมล์) ดาวเทียมดวงแรกของสหรัฐ Explorer 1 ขึ้นสู่วงโคจรเมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2501 ในปี พ.ศ. 2504 อลัน เชพพาร์ดกลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกที่บินขึ้นสู่อวกาศ เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2505 การบินครั้งประวัติศาสตร์ของจอห์น เกล็นน์ ทำให้เขากลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกที่โคจรรอบโลก