อารยธรรมโบราณ

ชาวจีนได้ตั้งถิ่นฐานในแม่น้ำฮวงเหอหรือแม่น้ำเหลือง หุบเขาทางตอนเหนือของจีนเมื่อ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล ในตอนนั้นพวกเขามีเครื่องปั้นดินเผา วงล้อ ฟาร์ม และผ้าไหม แต่พวกเขายังไม่ค้นพบการเขียนหรือการใช้โลหะ ราชวงศ์ซาง (1,600?–1,046 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นยุคแรกของจีนโบราณ ลำดับชั้นที่มีการพัฒนาอย่างสูงประกอบด้วยกษัตริย์ ขุนนาง สามัญชน และทาส เมืองหลวงคือเมืองอันหยาง ซึ่งปัจจุบันอยู่ทางตอนเหนือของมณฑลเหอหนาน นักวิชาการบางคนเสนอแนะว่านักเดินทางจากเมโสโปเตเมียและจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นำวิธีการเกษตรกรรมมาสู่จีน ซึ่งกระตุ้นการเติบโตของ อารยธรรม จีนโบราณ ชนชาติชางเป็นที่รู้จักจากการใช้หยก ทองสัมฤทธิ์ รถม้าเทียมม้า การบูชาบรรพบุรุษ และการจัดกองทัพอย่างเป็นระบบ เช่นเดียวกับชนชาติโบราณอื่น ๆ ชาวจีนได้พัฒนาคุณลักษณะเฉพาะ รูปแบบการเขียน ของพวกเขา ซึ่งอาจพัฒนาขึ้นเมื่อ 2,000 ปีก่อนคริสตกาลเป็นระบบที่ซับซ้อนซึ่งใช้อักขระแทนคำหรือบางส่วนของคำ รูปแบบของชาวจีนในยุคแรกเริ่มเป็นที่รู้จักจากการค้นพบโดยนักโบราณคดีเกี่ยวกับกระดูกออราเคิล ซึ่งเป็นกระดูกที่มีอักษรจารึกไว้ พวกเขาใช้สำหรับการทำนายดวงชะตาและการเก็บบันทึกในจีนโบราณ ราชวงศ์โจว (1,046–256 ปีก่อนคริสต์ศักราช ) ได้เห็นความเจริญงอกงามของอารยธรรมโบราณในจีน ในช่วงเวลานี้จักรวรรดิได้รวมเป็นหนึ่ง มีชนชั้นกลางเกิดขึ้น และมีการนำเหล็กเข้ามาใช้ ขงจื๊อผู้รอบรู้ (551–479 ปีก่อนคริสต์ศักราช ) ได้พัฒนาจรรยาบรรณที่ครอบงำความคิดและวัฒนธรรมจีนใน 25 ศตวรรษข้างหน้า