รูบิเดียมคือ

รูบิเดียมถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2404 โดยRobert BunsenและGustav Kirchhoffในเมืองไฮเดลเบิร์ก ประเทศเยอรมนี ในแร่เลพิโดไลต์ด้วยเทคนิคเฟลมสเปกโทรสโกปี เนื่องจากเส้นสีแดงสดในสเปกตรัมการแผ่รังสีพวกเขาเลือกชื่อที่มาจากคำภาษาละติน แร่รูบิเดียม rubidus ซึ่งแปลว่า สีแดงเข้ม รูบิเดียม เป็นองค์ประกอบรองในเลพิโดไลต์ Kirchhoff และ Bunsen แปรรูปเลปิโดไลต์ 150 กก. ที่มีรูบิเดียมมอนนอกไซด์ (Rb 2 O) เพียง 0.24% ทั้งโพแทสเซียมและรูบิเดียมก่อตัวเป็นเกลือที่ไม่ละลายน้ำด้วยกรดคลอโรพลาทินิกแต่เกลือเหล่านี้มีความแตกต่างเล็กน้อยในการละลายในน้ำร้อน ดังนั้น รูบิเดียมเฮกซาคลอโรพลาทิเนต ที่ละลาย ได้ น้อย (Rb 2 PtCl 6 ) สามารถหาได้จากการตกผลึกแบบเศษส่วน หลังจากการรีดิวซ์เฮกซาคลอโรพลาทิเนตด้วยไฮโดรเจนกระบวนการนี้ให้รูบิเดียมคลอไรด์ 0.51 กรัม(RbCl) เพื่อการศึกษาต่อไป. Bunsen และ Kirchhoff เริ่มการแยกสารประกอบซีเซียมและรูบิเดียมในปริมาณมากเป็นครั้งแรกด้วยน้ำแร่ 44,000 ลิตร (12,000 US gal) ซึ่งให้ซีเซียมคลอไรด์ 7.3 กรัมและรูบิเดียมคลอไรด์9.2กรัม รูบิเดียมเป็นธาตุที่สอง ไม่นานหลังจากซีเซียม ถูกค้นพบด้วยสเปกโทรสโกปี เพียงหนึ่งปีหลังจากการประดิษฐ์สเปกโตรสโคปโดยบุนเซนและเคิร์ชฮอฟฟ์ 

โพสต์โดย : น๊องกาย เมื่อ 21 ก.ค. 2566 12:32:17 น. อ่าน 92 ตอบ 0