อวกาศคืออะไร

ในปี พ.ศ. 2448 อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ได้เผยแพร่ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ ของเขา ซึ่งนำไปสู่แนวคิดที่ว่าพื้นที่และเวลาสามารถถูกมองว่าเป็นโครงสร้างเดียวที่เรียกว่ากาล อวกาศ ในทฤษฎีนี้ความเร็วของแสงในสุญญากาศจะเท่ากันสำหรับผู้สังเกตทุกคน ซึ่งส่งผลให้เหตุการณ์สองเหตุการณ์ที่ปรากฏพร้อมกันกับผู้สังเกตคนใดคนหนึ่งจะไม่เกิดขึ้นพร้อมกันกับผู้สังเกตอีกคนหนึ่ง ถ้าผู้สังเกตเคลื่อนที่ด้วยความเคารพซึ่งกันและกัน ยิ่งกว่านั้น ผู้สังเกตการณ์จะวัดนาฬิกาที่เคลื่อนที่ให้ติ๊กช้ากว่านาฬิกาที่หยุดนิ่งเมื่อเทียบกับนาฬิกาเหล่านั้น และวัดวัตถุให้สั้นลงในทิศทางที่พวกเขากำลังเคลื่อนที่ด้วยความเคารพต่อผู้สังเกต ต่อจากนั้น ไอน์สไตน์ได้ศึกษาทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปซึ่งเป็นทฤษฎีว่าแรงโน้มถ่วงมีปฏิสัมพันธ์กับกาลอวกาศ อย่างไร แทนที่จะมองว่าแรงโน้มถ่วงเป็นสนามพลังที่กระทำในกาลอวกาศ ไอน์สไตน์เสนอว่าให้ปรับเปลี่ยนโครงสร้างทางเรขาคณิตของกาลอวกาศเอง ตามทฤษฎีทั่วไป เวลาจะเดินช้าลงในสถานที่ที่มีศักยภาพโน้มถ่วงต่ำ และรังสีของแสงจะโค้งงอเมื่อมีสนามโน้มถ่วง นักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาพฤติกรรมของพัลซาร์คู่ยืนยันการทำนายของทฤษฎีของไอน์สไตน์ และมักใช้เรขาคณิตที่ไม่ใช่แบบยุคลิดเพื่ออธิบายกาลอวกาศ 

โพสต์โดย : น๊องกาย เมื่อ 21 ก.ค. 2566 13:21:19 น. อ่าน 93 ตอบ 0