จะเข้เป็นประเภทของเครื่องสาย

จะเข้เป็นประเภทของเครื่องสาย ในอดีต ชื่อนี้ใช้กับเครื่องดนตรีใดๆ ใน ตระกูล เพลงสดุดีหรือกับเครื่องดนตรีที่ประกอบด้วยสาย หลายเส้น ขึงไว้บนลำตัวแบนบาง บทความนี้จะอธิบายความหลากหลายหลัง โดยทั่วไปจะเล่นจะเข้โดยการดีดหรือ ดีดสายโดยใช้นิ้วหรือปิ๊ก ใน ระบบการจัด หมวด หมู่ ของ Hornbostel–Sachsคำนี้หมายถึงตระกูลที่ใหญ่กว่าของเครื่องดนตรีที่มีรูปร่างคล้ายกัน ซึ่งรวมถึงตระกูลขิมตอกและเปียโน ด้วย และ เครื่องดนตรีประเภทโค้งหายากบางประเภท เช่น พิสซาเตรีแบบโค้งขิมแบบโค้งและสเตรชเมโลเดียน เช่นเดียวกับกีตาร์โปร่งหรือลูตตัวของจะเข้ทำหน้าที่เป็นห้องสะท้อนเสียง ( กล่องเสียง ) แต่ไม่เหมือนกับกีตาร์และลูต ตรงที่จะเข้ขาดคอ ที่แยกจากกันอย่างชัดเจนการประกอบ. จำนวนสายจะแตกต่างกันไปตั้งแต่หนึ่งถึงมากกว่าห้าสิบ ในการใช้งานทั่วไปสมัยใหม่ คำว่า จะเข้ หมายถึงเครื่องดนตรีสามชนิด ได้แก่พิณคอนเสิร์ต (เยอรมัน Konzertzither ) พิณแบบอัลไพน์ (แต่ละอันใช้ฟิง เกอร์บอร์ด แบบเฟรต ) และพิณคอร์ด(เรียกกันเมื่อเร็วๆ นี้ว่า เขี้ยวไร้กีตาร์ หรือ จะเข้กีตาร์) คอนเสิร์ตและจะเข้อัลไพน์มักพบในสโลวีเนีย ออสเตรีย ฮังการี ฝรั่งเศส โครเอเชียตะวันตกเฉียงเหนือ พื้นที่ทางตอนใต้ของเยอรมนี อัลไพน์ยุโรป โปแลนด์ สาธารณรัฐเช็ก สโลวาเกีย รัสเซีย ยูเครน และเบลารุส การอพยพออกจากพื้นที่เหล่านี้ในช่วงศตวรรษที่ 19 ได้นำคอนเสิร์ตและ เครื่องดนตรีจะเข้ อัลไพน์มาสู่อเมริกาเหนือและใต้ พิณคอร์ดที่คล้ายกับเครื่องดนตรีในรูปถ่ายยังได้รับความนิยมในอเมริกาเหนือในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 สาย พันธุ์ เหล่านี้ทั้งหมดใช้สายโลหะ คล้ายกับซิตเทิร์น ในการใช้งานทั่วไปสมัยใหม่ คำว่า จะเข้ หมายถึงเครื่องดนตรีสามชนิด ได้แก่พิณคอนเสิร์ต (เยอรมัน Konzertzither ) พิณแบบอัลไพน์ (แต่ละอันใช้ฟิง เกอร์บอร์ด แบบเฟรต ) ความสนใจในพิณกลับมาปรากฏอีกครั้งในทศวรรษปี 1950 เนื่องจากประสบความสำเร็จอย่างมากจากความสำเร็จของภาพยนตร์นัวร์ของอังกฤษในปี 1949 เรื่องThe Third Man เพลงประกอบจากภาพยนตร์เรื่องนี้มีการแสดงคอนเสิร์ตเดี่ยว และThe Third Man Themeรับบทโดย Anton Karas กลายเป็นซิงเกิลที่ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วเป็นอันดับแรกในสหราชอาณาจักร จากนั้นในสหรัฐอเมริกา ซิงเกิลนี้ติดชาร์ต Billboard ที่อันดับ 1 เป็นเวลาสิบเอ็ดสัปดาห์ติดต่อกัน . ความสนใจในพิณครั้งนี้เกิดขึ้นอีกครั้งในช่วงทศวรรษปี 1960 ในที่สุดบริษัทที่ผลิตพิณจากคอลเลคชันในพิพิธภัณฑ์ของเราก็ถูกซื้อโดย US Music Corporation ซึ่งยังคงผลิตออโต้ฮาร์ป อูคูเลเล่ กีตาร์ แบนโจ และแมนโดลินต่อไป แต่พิณจะถือเป็นสถานที่ที่น่าสนใจในประวัติศาสตร์ดนตรีด้วยเสียงที่เป็นเอกลักษณ์เสมอ

โพสต์โดย : วัดจ๋า เมื่อ 20 ก.ย. 2566 15:57:15 น. อ่าน 72 ตอบ 0