ประวัติธงชาติไทย

ประวัติธงชาติไทย

ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าธงสยามหรือธงชาติไทยนั้นมีมาตั้งแต่เมื่อใด แต่ตามหลักฐานที่มีนั้นพบว่า ในอดีตประเทศไทยเคยใช้ธงชาติหลายรูปแบบ ระหว่างปี พ.ศ. 2199-2325 นั้นประเทศไทยเคยใช้ธงพื้นแดงล้วนเป็นสัญลักษณ์เพื่อติดต่อการค้าตั้งแต่สมัยอยุธยา จากนั้นมีวิวัฒนาการเปลี่ยนรูปแบบมาเรื่อย ๆ จนถึงระหว่างปี พ.ศ. 2352-2394 มีการเริ่มใช้ช้างเผือก ซึ่งสัตว์คู่บ้านคู่เมือง พร้อมรูปจักรสีขาว มาเป็นสัญลักษณ์ที่กลางธง เพื่อใช้สำหรับเรือหลวง เนื่องจากประเทศไทยได้ช้างเผือก 3 เชือก ส่วนเรือราษฎรใช้ธงสีแดงอย่างเดิม

ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ทรงมีพระราชดำริว่า ธงสีแดงที่เรือราษฎรใช้นั้นซ้ำกับประเทศอื่น ๆ ทำให้แยกได้ยาก ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เรือราษฎรใช้ธงสีแดงมีรูปช้างสีขาวอยู่ตรงกลาง

เมื่อปี พ.ศ. 2460 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ตราพระราชบัญญัติธง พ.ศ. 2460 ลงวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2460 โดยเรียกว่า “ธงไตรรงค์” ซึ่งการพระราชทานธงชาติไทย สะท้อนถึงความเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทย ทั้งสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ โดยหนึ่งในเหตุผลสำคัญคือเพราะประเทศไทยได้เข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 กับประเทศฝ่ายสัมพันธมิตร ซึ่งธงชาติส่วนใหญ่จะมี 3 สี จึงให้มีแถบสีแดง สีขาว และสีน้ำเงิน เรียกว่า ธงไตรรงค์ (ธงสามสี) พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงออกแบบธงไตรรงค์ และได้ให้ความหมายของสีที่อยู่ในธงชาติ ดังนี้

• สีแดง หมายถึง เลือดอันยอมพลีเพื่อธํารงรักษาชาติและศาสนา
• สีขาว หมายถึง ความบริสุทธิ์แห่งศาสนา
• สีน้ำเงิน หมายถึง สีส่วนพระองค์ของพระมหากษัตริย์

กล่าวโดยสรุปได้ว่า ธงไตรรงค์ นั้นได้รับการประกาศใช้เป็นธงประจำชาติของไทยมาตั้งแต่วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2460

โพสต์โดย : จัสมิน เมื่อ 15 ต.ค. 2566 12:17:27 น. อ่าน 56 ตอบ 0